کشور ایران (۲۰۰۹)نهمین کشور دنیا پس از شوروی (۱۹۵۷)، ایالات متحدهٔ آمریکا (۱۹۵۸)، فرانسه (۱۹۶۵)، ژاپن (۱۹۷۰)، چین (۱۹۷۰)، بریتانیا (۱۹۷۱)، هند (۱۹۸۰) و اسرائیل (۱۹۸۸) است که مستقلاً موفق به پرتاب ماهواره شده‌اند.

ماهواره چیست؟
ماهواره وسیله‌ای ساخت انسان است که به فضا فرستاده می‌شود تا در مدار مشخصی مانند ماه دور زمین حرکت کند. ماهواره‌ها همانند آیینه‌هایی غول‌آسا در فضا هستند که می‌توان از آن‌ها برای انتقال تصاویر تلویزیونی، تماس‌های تلفنی و اطلاعات اینترنتی از یک نقطه از زمین به نقطه دیگر با سرعت نور استفاده نمود. ماهواره محفظه‌ای فلزی به شکل کره، استوانه یا مخروط است. پوشش فلزی ماهواره‌ها باید بسیار مقاوم باشد، زیرا این وسیله نوسانات حرارتی شدیدی را باید تحمل کند.
هر چه ارتفاع مدار حرکت ماهواره از زمین بیش‌تر باشد، ماهواره تا مدت طولانی‌تری در مدار باقی می‌ماند. اما عوامل گوناگونی سبب می‌شوند که ماهواره به تدریج متوقف شود و در نهایت بر اثر عبور از لایه‌های ضخیم‌تر جو و اصطکاک با آن‌ها کاملاً بسوزد و از میان برود.

وظایف ماهواره‌ها
ماهواره‌ها را بر اساس کارآیی آن‌ها می‌توان به سه گروه تقسیم کرد :

گروه نخست تعداد زیادی از ماهواره‌های کاربردی و خدماتی، مثل ماهواره‌های ویژه راهبری و هدایت کشتی‌ها و هواپیماها، ماهواره‌های هواشناسی، ماهواره‌های نقشه‌برداری و مهم‌تر از همه ماهواره‌های مخابراتی را در بر می‌گیرد. این ماهواره‌ها برای مثال مکان‌یابی دقیق کشتی‌ها در دریاها را به‌طور مستقیم انجام می‌دهند. در پیش‌بینی زود هنگام هوای نامساعد و توفانی کمک می‌کنند. اطلاعات مربوط به بلایای طبیعی و فجایع در شُرف وقوع یا جاری را به سراسر جهان انتقال می‌دهند و این امکان را برای ما فراهم می‌کنند که بتوانیم با شخصی در قاره‌ای دیگر مکالمه تلفنی داشته باشیم. داده‌های اینترنتی را دریافت کنیم. یا برنامه‌های تلویزیونی آن سوی جهان را ببینیم.

ماهواره‌های علمی - پژوهشی نیز نقش مهمی در راه شناخت کره زمین و همه جهان ایفا می‌کنند. بسیاری از ماهواره‌های علمی با آزمایش‌هایی که در فضای خارج از زمین انجام می‌دهند سهم مهمی در پیشرفت علوم پزشکی و زیست‌شناسی ایفا می‌کنند.
گروه سوم، ماهواره‌های نظامی یا به عبارتی ماهواره‌های امنیتی و جاسوسی هستند. بسیاری از کشورها با استفاده از اطلاعات اینگونه ماهواره‌ها از تحرکات نظامی کشورهای دیگر آگاه می‌شوند و خود را برای مقابله آماده می‌سازند.

ماهواره‌های پرتاب شده ایرانی به فضا

ماهواره امید 

ماهواره تحقیقاتی امید، نخستین ماهواره ساخت کشور ایران است که تمام تجهیزاتش در سازمان فضایی ایران طراحی و تولید شده‌است. ساخت "امید" از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و طی دو سال آماده انجام تست‌های مشترک شد.

این ماهواره در بامداد ۳ فوریه ۲۰۰۹ میلادی (۱۵ بهمن ۱۳۸۷) و در سی‌امین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در مدار فضا قرار گرفت.

پرتاب ماهواره امید 

"امید" در ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸ با جو غلیظ مناطق غربی آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام برخورد کرد و به کار ۸۲ روزه خود پایان داد.

ماهواره امید در فضا

ماهواره امید با ماهواره‌بر "سفیر امید" پرتاب شد که این ماهواره را در مدار ۲۵۲ تا ۳۸۳ کیلومتری قرار داد. این ماهواره در هر ۲۴ ساعت، ۱۵ بار به دور زمین چرخیده و گزارش‌های سنجشی به ایستگاه‌های زمینی در ایران ارسال کرده است.

ماهواره امید در مدت ماموریت خود ۷۰۰ بار دور زمین چرخیده است و برخی مراکز علمی و تحقیقاتی و پایگاه‌های اینترنتی آماتوری فضایی دنیا از جمله در کشورهای انگلستان، آمریکا و روسیه در مدت ماموریت ماهواره امید، موفق به دریافت اطلاعات از این ماهواره شده‌اند.

شناسایی ظرفیت‌های موجود در خصوص تجهیزات ساخت، مونتاژ و تست ماهواره، ایجاد بستر فعالیت‌های فضایی در شرکت‌های خصوصی و ایجاد فضای عملیاتی ساخت و تست ماهواره در تعامل با ماهواره‌بر داخلی از ماموریت‌های ماهواره امید تعیین شد و بر این اساس ماموریت فنی آن به گونه‌ای تنظیم شده که بتوان با حداقل ریسک به حداکثر اطمینان در یک ارتباط ماهواره‌ای رسید.

"امید" در ابعاد ۴۰ در ۴۰ در ۴۰ سانتی‌متر مکعب و با وزن ۲۷ کیلو گرم ساخته شده است.

ماهواره رصد

ماهواره رصد، دومین ماهواره ایرانی و ساخته شده در دانشگاه مالک اشتر است که توسط ماهواره‌برهای حامل ایرانی به فضا فرستاده شد. این ماهواره همچنین نخستین ماهواره تصویربرداری ایران محسوب می‌شود که با نام کامل "رصد-۱، در ۲۵ خرداد سال ۱۳۹۰ (۱۵ ژوئن ۲۰۱۱) به فضا پرتاب شد.

"رصد" در روز ۱۵ تیر ماه سال ۱۳۹۰ (۶ ژوئیه ۲۰۱۱) مجددا وارد جو شد و به عمر تقریباً سه هفته‌ای خود پایان داد.

رصد حرکت ماهواره "رصد"

این ماهواره با ماهواره‌بر "سفیر رصد" که یک ماهواره‌بر دو مرحله‌ای است، در مدار بیضوی حضیض ۲۶۰ کیلومتر به فضا پرتاب شد. موتور مرحله اول این ماهواره‌بر به مدت ۱۵۲ ثانیه عملکرد داشت.

"رصد" اولین ماهواره‌ای بود که برای تأمین برق مورد نیاز خود به صفحات خورشیدی متصل بر دیواره ماهواره و باتری یا باتری‌های داخلی مجهز بود. این ماهواره همچنین از زیرسیستم کنترل تولید و توزیع جریان الکتریکی بهره می‌برد که این ماهواره را قادر می‌ساخت در بخش تاریک مدار از باتری‌ها استفاده کند و در بخش روشن آنها را شارژ کند.

دقت تصویر دوربین به‌کار رفته در "رصد" که نخستین گام ایران در داشتن یک ماهواره مستقل تصویربرداری از پدیده‌های زمین محسوب می‌شد، ۱۵۰ متر اعلام شد.

ماهواره نوید

ماهواره نوید دانشگاه علم و صنعت در ساعت ۳:۳۳ صبح روز ۱۴ بهمن سال ۱۳۹۰ توسط ماهواره‌بر "سفیر نوید" با موفقیت به فضا پرتاب و در مدار بیضوی با حضیض ۲۷۰ کیلومتر و اوج ۳۶۰ کیلومتر تزریق شد.

ارتباط با این ماهواره از طریق ۵ ایستگاه زمینی مستقر در شهرهای "مشهد"، "تبریز"، "ماهدشت"، "قشم" و "بوشهر" صورت گرفت و سیگنال رنجینگ این ماهواره در ایستگاه قشم دریافت شد. این امر به معنای قرارگیری صحیح ماهواره، صحت عملکردی آن و ردگیری آن تلقی می‌شود.

ماهواره ایرانی "نوید" ۵۰ کیلوگرم وزن دارد و برای تزریق در مداری با ارتفاع ۳۷۰ کیلومتر طراحی شده است که دارای طول عمر مداری دو ماه بود و هر شبانه روز ۶ بار از فراز ایران عبور می‌کرد و در دید ایستگاه‌های زمینی قرار می‌گرفت.

ماموریت سطح یک "نوید" تصویربرداری از سطح زمین در طیف مرئی با قدرت تفکیک مناسب برای ماموریت محوله و ارسال تصاویر و اطلاعات پایشی سیستم در مدار LEO به ایستگاه‌های زمینی است. تصاویر دریافتی از ماهواره نوید دارای کاربردهای عملیاتی در حوزه‌های جو و علوم هواشناسی، منابع و بلایای طبیعی است. ماهواره نوید دارای ابعاد ۵۰*۵۰*۵۰ سانتیمتر بود و در مدار بیضوی شکل با شیب مداری ۵۵ درجه حرکت می‌کرد.

ماهواره فجر

ماهواره فجر به عنوان اولین ماهواره با مأموریت انتقال مداری کشور با قابلیت تغییر مدار ۲۵۰ تا ۴۵۰ کیلومتر بیضوی به مدار ۴۵۰ کیلومتر دایره‌ای با استفاده از پیشبرنده گاز سرد (تراست گاز سرد) است که سبب افزایش طول عمر ماهواره به مدت ۱.۵ سال می‌شود. این ماهواره با کمک ماهواره‌بر سفیر B1 در ۱۳ بهمن ۱۳۹۳ از پایگاه فضایی سمنان به فضا پرتاب شد. این ماهواره‌بر قابلیت حمل ماهواره را تا وزن ۵۰ کیلوگرم در مدار بیضوی ۳۰۰ تا ۴۵۰ کیلومتری دارد. این ماهواره با اعلام پایگاه n2yo.com در روز ۶ اسفند ۱۳۹۳ سقوط کرد.

۴ ماهواره ایرانی پرتاب شده در یک قاب

ماهواره‌هایی که پرتاب آنها با شکست مواجه شد

ماهواره‌های "دوستی" دانشگاه صنعتی شریف و "پیام" دانشگاه صنعتی امیرکبیر از پروژه‌های فضایی هستند که پرتاب آنها با شکست مواجه شد.

ماهواره "پیام" امیرکبیر از سری میکرو ماهواره‌های توسعه فناوری فضایی سازمان فضایی ایران است که توسط دانشگاه صنعتی امیرکبیر به منظور انجام مأموریت تصویربرداری طراحی و ساخته شده است. وزن این ماهواره حداکثر برابر با ۱۰۰ کیلوگرم بوده و توسط ماهواره‌بر "سیمرغ" در مدار کم ارتفاع (LEO) و در ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری از سطح زمین و با شیب مداری ۵۵ درجه قرار گرفت. طول عمر عملیاتی پیش‌بینی شده برای این ماهواره دو سال بود. "پیام"  با استفاده از ماهواره‌بر "سیمرغ" از پایگاه فضایی امام خمینی به فضا پرتاب شد؛ ولی در مدار زمین قرار نگرفت. ماهواره پیام پس از دو مرحله موفق، در مرحله سوم به سرعت کافی نرسید و در مدار آرام نگرفت. علت سقوط پیام، سرعت اولیه ناکافی ماهواره اعلام شد و و بقایای آن در اقیانوس هند افتاد.

ماهواره پیام دانشگاه صنعتی امیرکبیر

ماهواره "دوستی" دومین پرتاب ناموفق بود که به کارفرمایی سازمان فضایی ایران، توسط دانشگاه صنعتی شریف طراحی و ساخته شده است. "دوستی" به صورت خاص، با هدف توسعه و دستیابی به فناوری‌هایی که برای اولین بار در ماهواره‌های بومی نصب شده و مورد استفاده قرار می‌گیرند، طراحی و ساخته شده است. از جمله این فناوری‌ها، کنترل وضعیت سه محوره، OBDH مقاوم در برابر خطا،‌ سامانه کنترل حرارت نیمه‌فعال و سلول‌های خورشیدی تولید شده در کشور با قابلیت بهره‌برداری در محیط فضا را می‌توان برشمرد.

بیشینه طول عمر عملیاتی این ماهواره یک سال و طول عمر بالستیکی آن متناسب با مدار آن تعیین شده بود. این ماهواره دارای جرم ۵۲ کیلوگرم است و با توجه به دسته‌بندی مرسوم ماهواره‌ها از منظر جرم، یک میکرو ماهواره محسوب می‌شود. مدار این ماهواره بیضوی و در دسته مدارهای کم ارتفاع (LEO)، با ارتفاع اوج و حضیض به ترتیب برابر با ۳۱۰ و ۲۵۰ کیلومتر و شیب مداری ۵۵ درجه بود.

انرژی مورد نیاز این ماهواره با بهره‌مندی از باتری و پانل‌های خورشیدی حاصل می‌شد.

اکنون ماهواره‌های "ظفر" از سوی دانشگاه علم و صنعت به سازمان فضایی برای انجام مقدمات پرتاب تحویل داده شده‌اند و باید منتظر بمانیم که نتیجه این پرتاب چه خواهد شد.

منبع:

روزنامه صبح نو

www.isna.ir

www.yjc.ir